Kesin olarak bilinmese de çoğu uzman duyu bütünleme bozukluğunun kalıtsal bir sebebe bağlı olduğunu düşünüyor.
Hayır, duyu bütünleme bozukluğu zamanla geçmez. Ama zamanla uyum sağlamak daha kolay hale gelebilir. Kendi zaaflarınızın ve güçlerinizin farkında olur ve günlük yaşamınızı buna göre şekillendirirseniz, tedavi imkanlarından yararlanırsanız daha rahat bir yaşam sürebilirsiniz.
Duyu bütünleme bozukluğu vücut yaşlandıkça, verimsiz hale geldikçe daha kötü olabilir. Eğer duyu bütünleme bozukluğu sizin dengenizle ilgili problemler yaşamanıza veya sakarlaşmanıza neden oluyorsa bu ileriki yaşlarınızda sorun yaratabilir. Bu yüzden duyu bütünleme bozukluğunuz varsa gerekli yardımları almak çok önemlidir. Duyu hassaslığı aynı zamanda hormonal değişiklikler yüzünden artabilir; hassaslık özellikle ergenlik, gebelik ve menopoz sırasında yoğunlaşabilir.
Duyu bütünleme bozukluğu, bebeğin doğumundan yalnızca aylar sonra gibi kısa bir zaman içerisinde teşhis edilmeye başlanabilir. Bunun yanı sıra bozukluğun çocukluk, ergenlik hatta yetişkinlikte bile teşhis edilmesi mümkündür. Ama ne kadar erken tanı konulursa ve tedaviye başlanırsa kişinin gelişimi için o kadar iyi olur.
Hayır. Önceki yıllarda duyu bütünleme bozukluğu otizmin bir parçası olarak edilmiş olsa da şu an kendi başına ayrı bir durum olarak kabul ediliyor ve otizm spektrum bozukluğunda yer almıyor.
Alanında uzmanlaşmış terapistler tarafından yapılan değerlendirmeler sonucunda bireyin gerçekten duyu bütünleme problemleri var mı , bu problemlerin altında yatan sebepler nelerdir belirlenir. Ergoterapi bakış açısında her birey özeldir ve müdahale programı bireye özel planlanır. Zenginleştirilmiş duyusal ortamlarda çocuğun lider , terapistin bir adım geride olduğu seanslar uygulanır. Çocuğun lider olması aktivitelere aktif bir şekilde katılmasını ve motive olmasını sağlar , motive olunan aktiviteler gerçekleştirildiğinde beyinde plastisite gerçekleşir.
Çevremizde bulunan salıncak , minder , kaydırak gibi duyu bütünleme seanslarında kullanılan materyallerle yapılan oyunlar tabii ki faydalı olacaktır ancak çocuk bunlarla oynarken zaten her zaman yapabildiği şeyleri yapmak isteyecektir , kaygılı olduğu her hareketten uzak duracaktır bu da gelişim sağlayamayacaktır. Terapinin bir terapistin gözetiminde olması çocuğun seviyesi, hangi sisteminde problem yaşadığı , hassasiyetlerinin derecesi değerlendirilip yapılacağı için çok daha faydalı olacaktır.
Terapi sırasında çocuklar ihtiyaçlarına göre birçok duyu girdisi alır. Duyu girdileri zaten tipik oyunların içinde vardır ancak duyu bütünleme bozukluğu olan çocuklarda genellikle bir aktivitenin duyusal nitelikleri terapist tarafından azaltılıp , çoğaltılır. Terapistler çocukları ihtiyaçlarını kapsayan aktivitelere katmaya çalışırlar ve böylece çocuğa yaşamını kolaylaştıracak adaptif cevaplar geliştirmelerini sağlarlar.Eğer terapi oyun şeklinde yapılmaz ise, çocuk terapiyi efektif kılacak bir istekle katılmayacaktır.
Duyusal girdi içeren oyunlar her çocuğun gelişimi için gereklidir , tipik gelişim gösteren çocukların oynadığı oyunlar incelendiğinde zaten bütün oyunlarda da duyusal girdilerin olduğu görülecektir. Ancak duyu bütünleme problemi yaşayan çocuklar hem oyunlarda hem de günlük yaşamlarında yaşam kalitelerini etkileyecek şekilde zorluklar yaşamaktadırlar. Çocuklar değerlendirilirken sadece bir semptoma bakılarak değil , zorluk yaşadığı alanın günlük yaşam aktivitelerini ne kadar ve nasıl etkilediği dikkate alınmalıdır.
